Haydin Bu Cenazeyi Kaldıralım

Beklenmedik bir durumla karşılaşınca, şaşkınlık tepkilerimizden biridir: Haydin (ya da buyurun) cenaze namazına. Burada “cenaze” kucağımızda bulduğumuz, beklemediğimiz, birden ortada gördüğümüz bir olumsuzluğu, problemi simgelemektedir.

Yaşadığımız olayların kişileri etkilemesi aynı değildir. Birisi yangına körükle giderken diğeri yangını söndürmek için canını ortaya koyar. Kimimiz alınganızdır, fazlasıyla üzerimize alınır, duygusal tepkiler verir ya da içimize atarız. Kimimizin kabuğu kalındır, “Dünya yansa bir kalbur samanı yanmayan insan” misali,  hep hazıra alışmış, keyfine ve rahatına düşkün, kendisini çok yakından ilgilendirse bile çevresinde, ülkesinde, dünyada olup bitenlere duyarsız kalan, benmerkezci, egoist bir kişilikle, umursamayız, hiç etkilenmeyiz.  “Ağızların tadını kaçıran ölüm” bile aynı derecede etkilemez bizi.

Bal arılarının takılıp kaldığı örümcek ağı, eşek arıları için otobandır adeta. Kuralların, işini bir şekilde yapan güçlülere işlemediğini gördüğümüzde, şu soru aklımıza takılmaktadır:  İşimizin görülmesi, sözümüzün dinlenmesi ve dahası görülmemiz için eşek arısı mı olmak lazım? Kurallar herkese göre aynı işlediğinde, toplumda huzurdan söz edilebilir.

Makam ve mevkisini, parasal gücünü kullanarak, bolca laf salatası yapıp karşısındakini etkileyerek, bazen de sırıtıp kırıtarak işi yapacak kişiyi etkileyip bir şekilde zeytinyağı gibi üstte durmayı başaranlar bilmelidir ki asıl başarı bu değildir. Başarı, uğrunda emek vermek, ter akıtmak ister. Küçük hesaplarla günü kurtardığını zannedenler, büyük bir aldanışın içinde olduklarını er geç anlayacaklardır. Zerre miktarı bir iyilik veya kötülüğün hesapsız kalmayacağına iman etmişiz. Müslüman olan bir kimse elbette ki kendi hak ve hukukunu düşündüğü ölçüde başkalarına haksızlık yapmamayı, hak yememeyi de öncelemek zorundadır. Zira “kul hakkı” ödenmesi pek zor bir haktır.

Yapılacak işe, acil olana bakalım önce. Bekletmek olmaz, elbirliği ile kaldıralım cenazeyi. Ortada bir cenaze varsa kaldırmak farzı kifayedir, kaldırılmalıdır elbet. Hadi bir omuz lütfen. Sonra “Olan oldu, yeni bir sayfa açalım, kurcalamaya gerek yok.” deyip dönüp birilerine sormayalım mı?

Neden öldü? Kim öldürdü? Önceki sayfaları kim karaladı? Sebebi neydi? Sebep olanın cezası olmayacak mı? Yapanın yanına kâr mı kalsın? Hep ölen mi suçlu? Ya da suçsuz birilerine mi yükleyelim bu cenazenin sorumluluğunu?  …

Dönüp sormadığımızdandır belki de etrafta gamsız, egoist, mazoşist bireylerin çoğalmasının ve kucak kucak sorunların, dizi dizi cenazelerin sebebi.

TEBRİK: “Allah’ım! Bize Receb ve Şaban’ı mübarek kıl ve bizi Ramazan’a ulaştır.” deyip Mübarek üç aylara yeniden ermiş olmanın mutluluğunu paylaşıyor ve Müslümanların üç aylarını tebrik ediyorum.