Sürgün bitti

İkinci Yeni şairlerinden olan Sezai Karakoç, şiir anlayışı, hayat görüşü ve din karşısındaki tutumu bakımından topluluğun diğer şairlerinden farklı bir çizgide durur. Sezai Karakoç, hayat felsefesini İslami temeller üzerine kurmaya gayret etmiştir. İslami hayat biçimini diriltme çabası içerisindedir ve şiirlerini de bu eksen etrafında yazmıştır. Karakoç, benimsediği ve diriltmeye çalıştığı ideoloji sebebiyle bir dönem hapis de yatmıştır.

“Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır”

Her mısrası ayrı ayrı ve günlerce süren derslerde anlatılsa yine eksik kalacaktır. Bu toplumun vicdanındaki merhameti bir müjde olarak yorumlarken, ümitsizliğe düşmememiz gerektiğini ne de güzel ifade etmiştir. Var olduğun ve yaşadığın şartlar ne olursa olsun kaderin üzerinde bir kader olduğuna vurgu yaparak ümitsizlikten uzak durmamızı da anlatmaktadır.

“Seni yok sayacaklar, sen daha çok var olacaksın” sözü de aslında Türk Milleti’nin kalbindeki merhamet duygusunun sonucunda varlığını devam ettireceğine de vurgu yapmaktadır.

“İslâm bir sevinçti, kaplardı içimizi” bir tek bu mısra bile ona ve bize şeref kazandırmaya yeter. Diriliş‘i yeterince çiçeklendiremese de suyu tersine çevirmeyi başarmıştır Sezai KARAKOÇ.

O çok farklıydı ama bir o kadar da herkes gibi yaşadı… Onu şatafatlı otellerde, gösterişli evlerde, en lüks toplantı salonlarında göremezsiniz. O herkesten farklı ama herkes gibi yaşayan biriydi. Kilometrelerce yürüyerek işine gittiğinde ya da metroda onu görmek mümkündü.

Kendisini hacca götürmek isteyen zamanın Diyanet İşleri Başkan Yardımcısına, ”Ben milletin parası ile hacca gitmem. Bana hac henüz farz olmadı. Farz olduğu zaman giderim inşallah” diyecek kadar mertti.

“Üstadım! Hacca gitmeyerek bu ümmeti bir Arafat manifestosundan niçin mahrum ediyorsunuz” diye ısrar eden Diyanet İşleri Başkan Yardımcısına: “Hocam! Arafat’a manifesto yazılmaya gidilmez, Vakfe’ye durmaya gidilir” diyecek kadar davasına sahip ve eylem adamı olduğunu göstermiştir.

Umutsuzluk onun inancında hiç olmadı. “Gün gelir. Gül de açar. Bülbül de öter. ” ve “Geceye yenilmeyen her insana ödül olarak bir sabah, bir gündüz ve bir güneş vardır. ” sözleri bunu teyit eder. Sabahı, güneşi görmek isteyenleri geceye yenilmemelerini söylerken diriliş mesajını verirdi.

“Neyse ki yarın var. Umutların en sevdiği gün” sözü de ona aitti.

Kalemi, kelamı ve duruşuyla benzeri inşa edilemeyecek bir güzellik abidesiydi Sezai KARAKOÇ. Herkesin takdirini kazanmasının en büyük sebebi söylediklerini yaşamasıydı. Diriliş abidesi idi. Kendisine takdim edilen ödülleri kabul etmezdi. Protokol ona göre değildi.  Ödül için tören düzenlenmesi ona göre değildi.

Mesafeli, kendini hiçbir toplulukla özdeşleştirmeyen, suretini hep esirgeyen… Verili düzende bir türlü duramayan, kalıplara sığamayan, o kalıpların dışında kendine hep bir nefes alanı açan… Cemal Süreya’nın tarifiyle “Sıkışmış, sıkıştırılmış deha”idi.

“Mona Roza’dan ayrıldıktan sonra şiir yazmayı neden bıraktınız?” Sorusuna şöyle cevap veriyor Sezai Karakoç:

“Hayatının öznesini kaybedince, devrik oluyor tüm cümleler…” diyerek de sevdasına olan bağlılığının en güzel şekilde ifade ediyor.

İnsanı şafak bulutları gibi saran bakışları, o demiri yumuşatacak kudretteki müşfik sesi, okuyanın ruhunda infilak eden cümleleri hemen hemen herkesin kalbine nakşetti.

“İslâmîyeti öyle sağ ve diri, canlı yaşa ki, seni öldürmeye gelen sende dirilsin” sözü tam da sembol olmasının gerekçesi idi. Laftan uzak, hareketin içerisinde, hayatın her aşamasında İslam’ı yaşayan bir beden.

“Milletim Uyan ve kendine gel. Yeni bir sayfa, yeni bir çağ aç. Doğuya ve batıya dur diyecek güç sensin. Kendini bildiğin gün kurtulacaksın. Anlaşılıyor ki, İslâm âleminin kaderi, Türkiye’deki kördüğümün çözülmesine bağlı. Sır Türkiye’nin kaderinde gizli❞ diyerek ülkeye sahip çıkılmasının önemine vurgu yapmaktadır.

Diriliş erinin görevi, yeni bir insan ve toplum psikolojisi oluşturmak için amansız kültür savaşının öncüsü olmaktır. Müslüman kişi, çağdaş olmalıdır. Bu çağdaşlıktan kasıt ise Müslümanın geçmişe takılmayıp onu bugün de gerçekleştirmeyi görev edinmesidir.
Müslümanlığın eksiksiz bir şekilde gerçekleşmesi için de insan ilk önce kendi içinde Müslüman olmalı, sonra bunu toplumsal alanda yaşamalıdır. Sonra da psikolojik ve toplumsal muhtevaya tarih şuurunu da eklemelidir. Günümüzde en büyük savaş, insanın iç dünyasında gerçekleşmektedir. Diyerek de mücadeleden bıkmamamızı ve en önemlisi öncü olmamızı istemektedir.

“Geldik, çağı gördük ve ürperdik.” dediği,

 “Baharı Yaz Uğruna Tükettik

Aşkı Naz Uğruna

Ve Papatyaları Seviyor Sevmiyor Uğruna

Derken Ömrü Tükettik Bir Hiç Uğruna”

dediği dünya sürgününe son verildi en sevgilisi tarafından.

Allah rahmet eylesin.

Sevgide kalın, sevgiyle kalın…