Kitap Okumayın

Veliler, öğrenciler, büyükler, küçükler hepinize sesleniyorum: Kitap okumayın. Yanılıp da okumaya başladıysanız derhal bırakın elinizden.

“Delirdin mi sen” ya da “ne diyor bu adam” der gibisiniz. Herkes okumanın faydalarından bolca bahsediyor. Okuyunca nelerle karşılaşılacağını ballandıra ballandıra anlatıyor ama kendisi okuma eyleminde bulunmadan yapıyor.

Okuyunca başka dünyalara seyahat edileceğinden, görülmeyen yerlerde gezinti yapacağından, nice bilinmezleri okuyarak elde edeceğinden bahsedip duruyorlar. Kitapların, trip atma, küsme, darılma, aldatma huyları olmayan samimi bir arkadaş ve iyi bir dost olduğunu okuyanlar söylüyor. Doğru olduğunu okuyanlara sormak, dahası okuyarak test etmek lazım.

Okuma, anlama masraflı ve zahmetli bir iştir. Değer mi uğrunda masraf etmeye, zahmet çekmeye tartışılabilir. Kimine göre kesinlikle tartışılacak tarafı yoktur bu işin. Uğrunda her türlü zahmet çeken, diyar diyar dolanıp ilim meclislerinde diz çöken ilim ehli insanlar, okumanın kesinlikle gerekli olduğunu söyleyecek ve bu mevzuyu tartışmanın gereksizliğini dile getireceklerdir.

İyi de “Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu” diyeceksiniz. Haklısınız da. Fakat bir başka pencereden bakın lütfen ya da bakış açınızı değiştirin. Gerçek tam da dediğim gibi. Adam yerine konulmak istemiyorsanız okumaya gerek yok. Neden bunca emek ve masraf edilsin ki? Cahillik daha revaçta ve daha kolay iken zora neden talip olunsun ki? Televizyonun kumandasını veya cep telefonunu kullanmak için herhangi bir kitaba ya da okula gerek yok. E zaten her şeye orada ulaşılabiliyor. O zaman ne gerek okula, kitaba?

Okudukça, daha çok şeyi bilmediğinizi görüyorsunuz. Daha çok okumak istiyorsunuz. Oysa okumayınca her şeyi biliyorsunuz. Kılık kıyafetinizden ve makamınızdan dolayı “adam” zannederler bir müddet. Ordan burdan yarım yamalak bilgi kırıntıları ile her şeyi birbirine karıştırıp bir şeyler söylersiniz. İnsanlar dinlerler, saygı da gösterirler. Siz farklı anlarsınız, daha çok konuşma eğiliminde olursunuz, her şeyi bildiğinizi düşünürsünüz. Gerçek başkadır oysa. Boş teneke misali.

Okumamanın bir iyi tarafı da insanlar cehaletinizi fark edince siz de rahatlarsınız. Artık size bir şey sormak istemezler, sizi kaale almazlar. Hem sizinle yapılan tüm tartışmalarda, kesin galip olursunuz. Herkes sizin haklılığınızı bir zaman sonra kabul eder. Artık sizi tartışmanın, konuşmanın bir tarafına koymazlar. Muhatap olarak görmek istemezler. Siz de her konuda görüşlerinizi rahatlıkla ifade eder, her hangi bir kalıba, kurala ve usule uygun davranma zorunda hissetmezsiniz.

Her şeye rağmen okumak isterseniz önünüzdeki engelleri kaldırmayı göze almalısınız. Nehirler küçük dereler halinde dağlardan gelen sular ile oluşur. Denizlere ulaşıncaya kadar önlerine çıkan her türlü engeli aşma irade ve sabrını gösterirler. Bazen bendini aşar geçer bazen dağı dolaşır geçer. Ama menziline varma azminden vazgeçmez. Okumak da böyle bir azim, sabır ve irade ister. Cehalete karşı bir başkaldırı olan okumak, çok soylu bir eylemdir.

Yola çıkarken karşılaşılabilecek şeylere karşı hazırlıklı olmak gerekir. Yol arkadaşı edinilen kimseleri, yolda bulunulan kimselerle değiştirmeden ve hedefe olan odaklanmadan vazgeçmeden ilerlemek gerekir. Yolun zorlukları, dönmeyi gerektirmemeli. Sebat etmek ilim yolcularının önemli vasıflarındandır.

Yarıyıl tatilinde kim, neyi, niye istediği ile ilgili düşünce egzersizleri yapmalı. Fayda nedir, niye zarar edilir, gerçek kazanç nerededir?… uzayıp giden soruları kendine sorup cevaplarını almalı ki hayatının ve yaptıklarının bir anlamı olsun.

Hayatı kendisi ve herkes için anlamlı kılma mücadelesinde olanlara selam ile.