Sıradan ve sıra dışı ŞEYLER

“Normal şartlar altında” diye bir söz kalıbı vardır lise kimya konularında. “Oda sıcaklığı” da her şeyin normal koşullarda olduğunu ifade eder.

Yapılması gerekenleri yaparsınız. Bu konuda bir eksik olduğunu kim ifade etse düzeltmeyi yaparsınız. Eksikliği ifade edenin makamı, yaşı, kimliği, önemli değildir. Zaten yapılması gerekiyordu, gözden kaçmış, unutulmuş olmalı ki birisi ifade etmiştir. Derhal yaparsınız ve problem haline dönüşmeden iş görülür.

Yapılmaması gerekenler vardır ki; onları genelde makam, mevki, varlık sahipleri isterler. Olmazı oldurmanızı, bunun için orada olduğunuzu, sizi ne diye orada oturttuklarını, madem oradasın yapmalısın argümanları ile o olmazı yapmanız istenir. “Yaparsanız başınız ağrımaz” sanırlar. Belki de öyledir, yapanların başı ağrımıyordur. Onlar vicdanlarını köreltmişlerdir belki. Rahatsızlık verici bir durum yoktur.

Yazılı ve yazısız kanunlarımız vardır, her toplumda olduğu gibi. Herkese eşit uygulanması istenen, yasalar önünde herkesin eşit olduğu kanunlar vardır. Çok güzel metinlerdir. Uygulama aynı güzellikte midir, bilinmez. “Bal arılarının takılıp kaldığı, eşek arılarının delip geçtiği örümcek ağına” benzetir, bir filozof ülkesinin kanunlarını. Bizimkiler ne durumda acaba? Kimler kanunların etrafından dolanıyor ya da delip geçiyor? Aç olduğu için fırından ekmek çalan kimseyi hırsızlıkla yargılayan ama banka hortumcularına beyefendi muamelesi yapan kanun/yönetim adamları…

Yanlış olan şeylerin sıradanlaşması üzüntü verici. Hani “yanlışa alışmışlığın insanı doğruya yabancı kılması durumu” vardır ya, doğru olanı yaptığınızda tepki ile karşılanmanız halindeki şaşkınlığınız. İşte genel doğruları yanlış ile yer değiştirdiğinde ne yapacağınızı şaşırıp kalırsınız. Doğru, yanlış, helal, haram kişiye, duruma göre bir kavram değildir. Uyulması gereken kanun, kural cinsi her ne varsa hepimiz içindir. Bu fikri içselleştirmek, en azından saygı duymak gerekir.

Hz. Ömer’in cahiliyye devri ile ilgili olarak iki olayı hatırlayıp birinde ağladığı, diğerinde güldüğü olaylar vardı. Birincisi, kız çocuğunu diri diri toprağa gömdüğünü hatırlayıp ağladığı ki bu, o dönem geleneklerinin başında olan bir yazısız kural idi. İkincisi ise peynirden, helvadan putlar yapıp önce tapmaları sonra acıkınca yemeleri ki konumuzu ilgilendiren budur. Olması gerekenler işimize gelince yapılacak, gelmeyince ya da işimiz bitince kaldırılıp atılacak şeyler değildir. Kanun ve kurallar peynirden, helvadan putlar değildir.

Bir de aynı sıfata sahip kişilerin aynı ücreti aldıkları ama aynı iş yükünün altında olmadıkları bir düzen var ki adı nedir bilinmez. Çok çalışanın bir şekilde cezalandırıldığı, çalışmayanların ise ödüllendirildiği bir sistem. Yanlış adamların, etkili yerleri menfaatleri uğruna kullanmaları, toplumun her kesimince rahatsızlık uyandırmaktadır. Liyakat denilen şeyden yoksun olup birilerinin koltuk altından geçerek gelinen her makam benzer sorunlara gebedir.

“Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın.” mantığının ne kadar değersiz, bencil ve aptalca olduğunu, yılan dokununca mı anlamamız gerekiyor?

Sıradanlaşmadan, özgün ve özgür kalabilen, Allah’a kul olmayı en öncelikli görev ve sorumluluk bilenlerden olmak dileklerimle…