Ayarsız mıyız

Her şeyin belli bir düzen içinde olması, kurallar ve uyumunun herkese göre olması, hak, eşitlik, adalet ölçülerinin geçerliliğini koruması, … hepimiz için hayatın kolay olacağı manasına gelir.

Hayatımızın olmazsa olmazları arasında teknolojik araç gereçler, her gün yeni özelliği ile daha fazla yer tutmaktadır. Tırnak kadar veya daha küçük çiplerle hayatımızı çepeçevre kuşatan bu araçlar şaşırma (arıza) durumunda teknik servisin önerisi ile “fabrika ayarlarına” döndürüldüğü oluyor. İnsanın fabrika ayarı; iyilik, doğruluk, hak, adalet… üzerine inşa edilen “en güzel kul olma”, “en güzel amelleri işleme”, “halife olma” olgusudur. Verdiği kararlar için omuzlarında sorumluluk yeri ayarlamalıdır. Hayvanlar ve bitkiler bile bir amaç için var olmuşlarken bu kadar muazzam donanımın kullanıcısı olan insanın kendini sorumsuz, başıboş görmesi ne büyük nankörlüktür.

Bulunduğu konumun hakkını ver(e)meyen bir takım kimse, o makamın üst yöneticileri adına ahkam kesmekten geri durmaz. Kahvede aylak aylak oturup hükümet yıkıp yeniden kuran, her şeyden anlayan kimseler gibi önünü ve ardını düşünmeden önüne gelen her mevzuyu ve kişiyi eleştiri bombardımanına tutmaktan kendini alamaz duruma gelmiştir okumuş tayfamız.

“İslam’ın şartı beştir, altıncısı da haddini bilmektir.” der büyüklerimiz. Herkes her şeyi bilmesine rağmen had bilme konusunda sınıfta kaldığımızı söylemem abartı değildir. Döküman Yönetim Sistemi (DYS) nden veya üst yönetimden, bir konunun açıklaması olarak gelen yazıyı okuyup anlamaktan aciz olanlar, o konu ile ilgili ileri geri konuşmaktan beri durmuyorlar. Bir konuda konuşmak için önce etraflıca araştırmak, düne, bugüne ve yarına bir projeksiyon tutmak gerekmez mi? O konuyu daha çok düşünmüş birilerinin de olabileceğini akılda tutmak insanı, pot kırma ve gülünç duruma düşmekten kurtaracaktır.

657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamında bir yerde “memur” sıfatı ile çalışan bir kimse, bakanlığın en üst düzeyinde yer alan görevlileri eleştirmeyi marifet biliyor. Yukarıdaki pencereden neyin nasıl görüldüğüne dair bir fikri olmadan serbest kürsüde yer edinmişçesine rahat bir şekilde konuşmaktan geri durmuyor. Görevinin ne, sorumluluğunun ne kadar olduğu üzerinde daha fazla yoğunlaşma gerekirken bu cesaret nereden gelir?

Siyaset herkesi her konuda konuşma yetkilisi yapmıştır. Oy verdiği parti ne diyorsa o da düşünmeden, önüne arkasına bakmadan aynı şeyi söyleyebiliyor. Söylediğinin bir ayrıntısına sahip mi, bilinmez. 657 çatısında görevli memurlar da sendikalar sayesinde siyasetin içerisinde kendilerine bir yer bulmuştur.

Yukarıdaki fikir ve cümleleri ifade ederken “herkes susup işine baksın” demiyorum elbette. Bir iş yapan kişinin eleştirilmesinden daha doğal bir şey yoktur. Meyve veren ağacın taşlandığı gibi iş yapan, toplumun önünde yer alan insanların konuşulması normaldir. Anormal olan dün istediğimiz gerçekleşince bugün ona da karşı çıkışımızdır.

Dosdoğru olmakla emrolunduğumuzu unutmadan, iyilikte ve hayırda yarışanlardan olma dileklerimle.