Nemli havayı kim sever?

Sizlerle daha önce sivil toplum örgütleri ve özellikle de mahalli yardımlaşma dernekleri ile ilgili bir yazımı paylaşmıştım.

O yazımda bu tür derneklerin tüzüklerinde belirtilen amaçlarının; Falanca ilçenin falanca köyünde doğmuş kişiler arasında “Sivil toplum faaliyetlerinin etkinleştirilmesini sağlamak, kimsesiz, fakir, yaşlı, dul, yetim, sokakta kalmış, engelli, madde bağımlısı, şiddete maruz kalmışları, yolda kalmışları, dezavantajlı grupları ve her türlü insanı, himaye etmek… olduğunu belirtmiştik.

Yine dernek üyeleri arasında ihtiyaç sahibi olanlara “ayni ve nakdi her türlü maddi ve manevi yardımı yapmak” gibi ifadelerini de tüzüklerinin amaçlar arasında görmekteyiz. Şehirleşmenin yaygınlaştığı bir dönemde olması gereken alkışlanacak amaçlar olduğunu da söylemiştim.

Olması gereken güzel hareketlerdir bunlar.

Yardımlaşmanın yanında dernek mensuplarının sosyal, kültürel, sportif ve eğitim alanında  faaliyet yapmaları, öğrencilere burs vermeleri de güzel hareketlerden bir kaçıdır.

Tüzüklerinde böyle güzel amaçlarının olmasına karşın maalesef pratik hiç de öyle olmamaktadır. Bu sözümle elbette ki amaçlarına uygun hareket eden sivil toplum kuruluşlarını kast etmiyorum. Onlar şahsım nazarında olduğu gibi genel toplum nazarında da zaten takdir edilmektedir

Sözümüz uzun yıllar dernek amaçlarının dışında tamamen şahsi menfaatleri ve kendi ikballeri için (özellikle de siyasi) burada bulunan başta yöneticiler olmak üzere sivil toplum kuruluşlarının üyelerini kast ediyorum.

Bu gibi insanların tek bir gayesi vardır; Önce yönetimi ele geçirmek, ardından yönetimde başkanlık yapmak ardından bir koltuk kapma sevdası. Koltuğu kapmak adına da içerisinde bulunduğu sivil toplum kuruluşuna dışarıdan yönetimine hiç kimsenin girmemesi için olağanüstü gayret gösterirler. Adeta içerisinde bulunduğu sivil toplum örgütü onun tapulu malı gibidir. Tek söz sahibi kendisidir.

Burada asıl durulması gereken problemlerin başında diğer üyelerin bu durumdan rahatsız olmamaları adeta bu işe çanak tutmalarıdır. Deyim yerinde ise herkes halinden memnundur. Amaç buradan menfaat sağlamak olunca üyesi olduğu kuruluşun tüzüklerinde belirtilen amaçlar çok da önemli olmayacaktır onlar için.

Özetle tüzüklerinde olmamasına karşın bu tür sivil toplum kuruluşlarının büyük bir kısmının kısa yoldan koltuk kapmak ya da siyasete girmek için bu yerleri bir anlamda kullanmaktan geri durmazlar.

Sözümüz, üyesi olduğu sivil toplum kuruluşunun hiç bir faaliyetinde bulunmayıp son genel kurul seçimlerinde aday olup başkan seçilen ve yönetime girenlere. Daha sonra burada da uzun süre durmayıp hemen bir koltuk ya da siyasete girme hevesinde olanlaradır sözümüz.

Ya da uzun zamandır bu kuruluşların yönetiminde olup da derneğin amaçları doğrultusunda hiç bir faaliyet yapmayıp seçim zamanında koltuk, makam yağmurunun bereketinden faydalanmak isteyenleri nemli toprakları seven solucanlara benzetirim. Yağmurun yağması ile toprağın nemlenmesini fırsat bilen solucanlar gibi makam yağmuru yağdığı zaman piyasa çıkarlar.

Ancak unutmamak gerekir ki güneş solucanların en büyük düşmanıdır.

Amaçlara ve hayatın gerçeklerine göre hareket ettiğimiz zaman bu solucanların da görevleri sona ereceğini fark ettiğimiz de her şey doğru yolunda hareket edecektir.

Bir sivil toplum kuruluşunun gerek yöneticisi gerekse üye pozisyonunda olup da kuruluşunun amaçlarını yerine getirmek için gayret edenlerin ise elbette farklı bir konumda olmasını ve liyakatine uygun bir koltuk da görev yapmasını da doğal karşılayanlardan olduğumu belirtmek isterim.

Daha da ileri giderek ifade etmeliyim ki başarılı olan sivil toplum kuruluşlarında görev alanların öncelikli tercih edilmesi bir elzemdir, bir vefadır, bir sorumluluktur.

Buradaki temel ilke, bir dönem başarılı bir şekilde çalışılmış olması ve amaçlara uygun sonuçlar alınmasıdır. Zaten bu kimseler gerek dernek üyeleri gerekse etkilediği çevre açısından takdir de kazanmışlardır.

Sevgiyle kalın, sevgide kalın…